قانون مالیات های مستقیم در رابطه با اعطای معافیت های مالیاتی تحت نظارت سازمان امور مالیاتی کشور شامل 14 ماده قانونی است که به سبب آنها افراد از پرداخت مالیات معاف میشوند. این موارد قانونی به شرح زیر هستند:
معافیت مالیاتی بر اساس قانون مالیات های مستقیم در مورد اخذ و دریافت معافیت های مالیاتی توسط سازمان امور مالیاتی کشور دارای 14 ماده قانونی است که بر اساس آن مشمولان از پرداخت مالیات معاف میشوند. در ادامه قصد داریم تا به بررسی موارد قانون معافیت مالیاتی با تمرکز بر ماده 132 قانون مالیات های مستقیم بپردازیم.
تفاوت معافیت مالیاتی و مالیات با نرخ صفر
معافیت مالیاتی و مالیات با نرخ صفر، دو مفهوم متفاوت در حوزه مالیات هستند.
معافیت مالیاتی به معنی عدم الزام به پرداخت مالیات در مورد برخی درآمدها یا موارد خاص می‌باشد. به عبارت دیگر، در صورتی که شخصی درآمدی را کسب کند که تحت معافیت مالیاتی قرار دارد، او می‌تواند بدون پرداخت هیچ گونه مالیاتی، این درآمد را به دست آورد. برخی از مثال‌های معافیت مالیاتی شامل مالیات بر ارث، معافیت مالیاتی برای برخی از درآمدهای خیریه‌ای و همچنین معافیت مالیاتی برای برخی از درآمدهای دانشگاهی و تحقیقاتی می‌باشد.
اما مالیات با نرخ صفر، به مالیاتی اشاره دارد که نرخ آن برابر با صفر است. به عبارت دیگر، در صورتی که شخصی درآمدی بدست آورد که تحت این قانون قرار دارد، او به هیچ عنوان مالیاتی در مورد آن درآمد نمی‌پردازد. یکی از مثال‌های معروف مالیات با نرخ صفر، مالیات بر ارزش افزوده (مالیات بر مصرف) است. به عنوان مثال، در برخی کشورها، خرید و فروش برخی کالاها و خدمات تحت مالیات با نرخ صفر قرار دارد، به عبارت دیگر، در این موارد، مالیات برای مصرف کننده وجود ندارد.
اهمیت معافیت مالیاتی
معافیت مالیاتی به عنوان یکی از ابزارهای سیاست‌گذاری مالیاتی، انعطاف‌پذیری بیشتری را در اختیار دولت قرار می‌دهد. به عنوان مثال، دولت می‌تواند با اعمال معافیت مالیاتی در برابر برخی درآمدها یا صنایع، به اهداف خاصی مانند افزایش رونق اقتصادی، حمایت از بخش‌های مستضعف جامعه یا جذب سرمایه‌گذاری دست یابد. با توجه به شرایط مختلف اقتصادی و اجتماعی کشور، دولت می‌تواند با اعمال یا لغو معافیت مالیاتی، به سرعت و بدون نیاز به تغییر سیاست‌های مالیاتی کلی، به تناسب با اهداف خاص خود، سیاست‌های مالیاتی خود را تغییر دهد.
اهمیت معافیت مالیاتی از چند جهت قابل بررسی است. از یک سو، معافیت مالیاتی به عنوان یک ابزار مالیاتی برای ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاری و ایجاد شغل در برخی صنایع و کسب‌وکارها مورد استفاده قرار میگیرد. با توجه به اینکه پرداخت مالیات‌ها هزینه‌ی قابل توجهی برای کسب‌وکارها و افراد است، معافیت مالیاتی می‌تواند ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاری، توسعه فعالیت‌های تولیدی و اشتغال‌زایی را افزایش دهد.
از سوی دیگر، استفاده از معافیت مالیاتی برای اهداف خاص، ممکن است باعث ایجاد اختلافات در پرداخت مالیات بین افراد و شرکت‌ها شود. به عنوان مثال، در صورتی که یک شرکت معافیت مالیاتی دریافت کند، در این صورت افراد می‌توانند به عنوان فردی، حق معافیت مالیاتی مشابه را نداشته باشند و به نوعی شرکت در مقابل افراد به موقعیت بهتری برسد.
به طور کلی، معافیت مالیاتی برای دولت به عنوان یکی از ابزارهای سیاست‌گذاری مالیاتی قابل استفاده است، اما باید به دقت و با توجه به هدف خاصی که دولت دنبال می‌کند، طراحی شود. همچنین، به منظور جلوگیری از ایجاد تبعیض در پرداخت مالیات بین افراد و شرکت‌ها، باید به تعادل میان حقوق افراد و اهداف سیاست‌های مالیاتی توجه داشته باشد.
معافیت مالیاتی چه ویژگی هایی دارد؟
معافیت مالیاتی به عنوان یکی از ابزارهایی که دولت در اختیار دارد، دارای ویژگی های کاربردی زیادی است .در ادامه قصد داریم تا به بررسی ویژگی های معافیت مالیاتی بپردازیم:
حمایت از بخش‌های مستضعف جامعه: معافیت مالیاتی می‌تواند به عنوان یکی از راه‌های حمایت از بخش‌هایی مانند موسسات خیریه، انجمن‌های غیرانتفاعی و افراد با درآمد کم، مورد استفاده قرار گیرد. این ابزار به دولت کمک می‌کند تا به شکل مستقیم یا غیرمستقیم از افرادی که به حمایت نیاز دارند، پشتیبانی کند.
افزایش رونق اقتصادی: حمایت از بخش‌هایی که نیاز به حمایت دارند، باعث افزایش رونق اقتصادی و ایجاد شغل در این بخش‌ها می‌شود. از سوی دیگر، افرادی که شامل معافیت مالیاتی هستند، می‌توانند بیشتر درآمد داشته باشند و این می‌تواند به افزایش قدرت خرید و در نهایت افزایش رونق اقتصادی منجر شود.
جذب سرمایه‌گذاری: در بسیاری از موارد، معافیت مالیاتی می‌تواند به عنوان یکی از عوامل جذب سرمایه‌گذاری استفاده شود. در واقع، تخفیف مالیاتی می‌تواند برای سرمایه‌گذارانی که در حوزه‌هایی مانند تحقیق و توسعه فعالیت می‌کنند، جذاب باشد و می‌تواند باعث افزایش سرمایه‌گذاری در این حوزه‌ها شود.
انعطاف پذیری در سیاست‌های مالیاتی: معافیت مالیاتی به عنوان یکی از ابزارهای سیاست گذاری مالیاتی می‌تواند به دولت انعطاف‌پذیری بیشتری در زمینه ی اعمال قانون های مالیاتی بدهد.
قانون مالیات های مستقیم
قانون مالیات های مستقیم یک قانون است که در بسیاری از کشورها به منظور تعیین سطح مالیات بر درآمد افراد و شرکت ها اجرا می‌شود. این قانون معمولاً توسط سازمان مالیاتی یا وزارت امور مالیه در هر کشور اجرا می‌شود.
قانون مالیات های مستقیم به دو دسته مالیات بر درآمد و مالیات بر سرمایه تقسیم می‌شود. مالیات بر درآمد به عنوان مالیاتی که از درآمد افراد و شرکت ها دریافت می‌شود، شناخته می‌شود، در حالی که مالیات بر سرمایه مالیاتی است که بر اساس سرمایه یک شخص یا شرکت تعیین می‌شود.
اهداف قانون مالیات های مستقیم شامل جمع آوری درآمد برای دولت، تعیین توزیع عادلانه درآمد در جامعه، کاهش نابرابری های اقتصادی و ایجاد انگیزه برای کار و تولید است. به عبارت دیگر، قانون مالیات های مستقیم به دولت امکان می‌دهد تا برای پرداخت هزینه های عمومی، نظیر برنامه های اجتماعی، آموزشی و بهداشتی، درآمد را از تمام افراد و شرکت ها جمع آوری کند.
ماده 132 قانون مالیات های مستقیم
درآمد ابرازی ناشی از فعالیت‌های تولیدی و معدنی اشخاص حقوقی غیردولتی در واحدهای تولیدی یا معدنی که از تاریخ اجرای این ماده از طرف وزارتخانه‌های ذیربط برای آنها پروانه بهره‌برداری صادر یا قرارداد استخراج و فروش منعقد می‌شود و همچنین درآمدهای خدماتی بیمارستانها، هتلها و مراکز اقامتی گردشگری اشخاص یادشده که از تاریخ مذکور از طرف مراجع قانونی ذیربط برای آنها پروانه بهره برداری یا مجوز صادر می‌شود، از تاریخ شروع بهره‌برداری یا استخراج یا فعالیت به مدت پنج سال و در مناطق کمتر توسعه‌یافته به مدت ده سال با نرخ صفر مشمول مالیات می‌باشد.
الف- منظور از مالیات با نرخ صفر روشی است که مودیان مشمول آن مکلف به تسلیم اظهارنامه، دفاتر قانونی، اسناد و مدارک حسابداری حسب مورد، برای درآمدهای خود به ترتیب مقرر در این قانون و در مواعد مشخص‌شده به سازمان امور مالیاتی کشور می‌باشند و سازمان مذکور نیز مکلف به بررسی اظهارنامه و تعیین درآمد مشمول مالیات مودیان بر اساس مستندات، مدارک و اظهارنامه مذکور است و پس از تعیین درآمد مشمول مالیات مودیان، مالیات آنها با نرخ صفر محاسبه می‌شود.
ب- مالیات با نرخ صفر برای واحدهای تولیدی و خدماتی و سایر مراکز موضوع این ماده که دارای بیش از پنجاه نفر نیروی کار شاغل باشند چنانچه در دوره معافیت، هر سال نسبت به سال قبل نیروی کار شاغل خود را حداقل پنجاه درصد (50%) افزایش دهند، به ازای هر سال افزایش کارکنان یک‌سال اضافه می‌شود. تعداد نیروی کار شاغل و همچنین افزایش اشتغال نیروی کار در هر واحد با تایید وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و ارائه اسناد و مدارک مربوط به فهرست بیمه تامین اجتماعی کارکنان محقق می‌شود. در صورت کاهش نیروی کار از حداقل افزایش مذکور در سال بعد که از مشوق مالیاتی این بند استفاده کرده باشند، مالیات متعلق در سال کاهش، مطالبه و وصول می‌شود. افرادی که بازنشسته، بازخرید و مستعفی میشوند کاهش محسوب نمی‌گردد.
پ- دوره برخورداری محاسبه مالیات با نرخ صفر برای واحدهای اقتصادی مذکور موضوع این ماده واقع در شهرکهای صنعتی یا مناطق ویژه اقتصادی به مدت دو سال و در صورت استقرار شهرکهای صنعتی یا مناطق ویژه اقتصادی در مناطق کمترتوسعه‌یافته، به مدت سه‌سال افزایش می‌یابد.
ت- شرط برخورداری از هرگونه معافیت مالیاتی برای اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در مناطق آزاد و سایر مناطق کشور تسلیم اظهارنامه مالیاتی در موقع مقرر قانونی است. اظهارنامه مالیاتی اشخاص حقوقی شامل ترازنامه و حساب سود و زیان طبق نمونه‌ای است که توسط سازمان امور مالیاتی تهیه می‌شود.
ث- به منظور تشویق و افزایش سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی در واحدهای موضوع این ماده علاوه بر دوره حمایت از طریق مالیات با نرخ صفر حسب مورد، سرمایه‌گذاری در مناطق کمتر توسعه‌یافته و سایر مناطق به شرح زیر مورد حمایت قرار میگیرد:
ماده 132 در مناطق کمترتوسعه یافته
مالیات سالهای بعد از دوره محاسبه مالیات با نرخ صفر مذکور در صدر این ماده تا زمانی که جمع درآمد مشمول مالیات واحد به دو برابر سرمایه ثبت و پرداخت‌شده برسد، با نرخ صفر محاسبه می‌شود و بعد از آن، مالیات متعلقه با نرخهای مقرر در ماده (105) این قانون و تبصره‌های آن محاسبه و دریافت می‌شود.
ماده 132 در سایر مناطق
پنجاه درصد (50%) مالیات سالهای بعد از دوره محاسبه مالیات مذکور در صدر این ماده با نرخ صفر و پنجاه درصد (50%) باقی‌مانده با نرخ های مقرر در ماده (105) قانون مالیاتهای مستقیم و تبصره‌های آن محاسبه و دریافت می‌شود. این حکم تا زمانی که جمع درآمد مشمول مالیات واحد، معادل سرمایه ثبت و پرداخت‌شده شود، ادامه می‌یابد و بعد از آن، صددرصد (100%) مالیات متعلقه با نرخ های مقرر در ماده (105) این قانون و تبصره‌های آن محاسبه و دریافت می‌شود.
درآمد حمل و نقل اشخاص حقوقی غیردولتی، از مشوق مالیاتی جزءهای (1) و (2) این بند برخوردار می‌باشند. اشخاص حقوقی غیردولتی موضوع این ماده که قبل از این اصلاحیه تأسیس شده‌اند، درصورت سرمایه‌گذاری مجدد از مشوق این ماده می‌توانند استفاده کنند.
هرگونه سرمایه‌گذاری که با مجوز مراجع قانونی ذیربط به منظور تأسیس، توسعه، بازسازی و نوسازی واحدهای مذکور برای ایجاد دارایی‌های ثابت به‌استثنای زمین هزینه می‌شود، مشمول حکم این بند است.
ج- استثنای زمین مذکور در انتهای بند (ت) ، در مورد سرمایه‌گذاری اشخاص حقوقی غیردولتی در واحدهای حمل و نقل، بیمارستانها، هتلها و مراکز اقامتی گردشگری صرفا به میزان تعیین‌شده در مجوزهای قانونی صادر شده از مراجع ذیصلاح، جاری نمی‌باشد.
چ- درصورت کاهش میزان سرمایه ثبت و پرداخت‌شده اشخاص مذکور که از مشوق مالیاتی این ماده برای افزایش سرمایه استفاده کرده باشند، مالیات متعلق و جریمه‌های آن مطالبه و وصول می‌شود.
ح- درصورتی‌که سرمایه‌گذاری انجام‌شده موضوع این ماده با مشارکت سرمایه‌گذاران خارجی با مجوز سازمان سرمایه‌گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران انجام شده باشد به‌ازای هر پنج‌درصد (5%) مشارکت سرمایه‌گذاری خارجی به میزان ده درصد (10%) به مشوق این ماده به نسبت سرمایه ثبت و پرداخت شده و حداکثر تا پنجاه‌درصد (50%) اضافه می‌شود.
خ- شرکتهای خارجی که با استفاده از ظرفیت واحدهای تولیدی داخلی در ایران نسبت به تولید محصولات با نشان معتبر اقدام کنند درصورتی‌که حداقل بیست‌درصد (20%) از محصولات تولیدی را صادر نمایند از تاریخ انعقاد قرارداد همکاری با واحد تولید ایرانی در دوره محاسبه مالیات با نرخ صفر واحد تولیدی مذکور مشمول حکم این ماده بوده و در صورت اتمام دوره مذکور، از پنجاه‌درصد (50%) تخفیف در نرخ مالیاتی نسبت به درآمد ابرازی حاصل از فروش محصولات تولیدی در مدت مذکور در این ماده برخوردار می‌باشند.
د- نرخ صفر مالیاتی و مشوق‌های موضوع این ماده شامل درآمد واحدهای تولیدی و معدنی مستقر در شعاع یکصد و بیست کیلومتری مرکز استان تهران و پنجاه کیلومتری مرکز استان اصفهان و سی کیلومتری مراکز سایر استان‌ها و شهرهای دارای بیش از سیصد هزار نفر جمعیت براساس آخرین سرشماری نفوس و مسکن نمی‌شود.
واحدهای تولیدی فناوری اطلاعات با تایید وزارتخانه‌های ذیربط و معاونت علمی و فناوری رئیس‌جمهور در هر حال از امتیاز این ماده برخوردار می‌باشند. همچنین مالیات واحدهای تولیدی و معدنی مستقر در کلیه مناطق ویژه اقتصادی و شهرکهای صنعتی به استثنای مناطق ویژه اقتصادی و شهرکهای مستقر در شعاع یکصد و بیست کیلومتری مرکز استان تهران با نرخ صفر محاسبه می‌شود و از مشوق‌های مالیاتی موضوع این ماده برخوردار می‌باشند.
درخصوص مناطق ویژه اقتصادی و شهرکهای صنعتی یا واحدهای تولیدی که در محدوده دو یا چند استان یا شهر قرار می‌گیرند، ملاک تعیین محدوده به موجب آیین‌نامه‌ای است که حداکثر سه ماه پس از تصویب این قانون با پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های صنعت، معدن و تجارت و امور اقتصادی و دارایی و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و سازمان حفاظت محیط‌زیست تهیه و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
ذ- فهرست مناطق کمتر توسعه‌یافته شامل استان، شهرستان، بخش و دهستان در سه ماهه اول در هر برنامه پنج ساله، توسط سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی با لحاظ شاخص های نرخ بیکاری و سرمایه‌گذاری در تولید تهیه می‌شود و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد و تا ابلاغ فهرست جدید، فهرست برنامه قبلی معتبر می‌باشد. تاریخ شروع فعالیت با تایید مراجع قانونی ذیربط، مناط اعتبار برای احتساب مشوق‌های مناطق کمترتوسعه‌یافته است.
ر- کلیه تاسیسات ایرانگردی و جهانگردی که قبل از اجرای این ماده پروانه بهره‌برداری از مراجع قانونی ذیربط أخذ کرده باشند تا مدت شش سال پس از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این ماده از پرداخت پنجاه‌درصد (50%) مالیات بر درآمد ابرازی معاف می‌باشند. حکم این بند نسبت به درآمد حاصل از اعزام گردشگر به خارج از کشور مجری نیست.
ز- صددرصد (100%) درآمد ابرازی دفاتر گردشگری و زیارتی دارای مجوز از مراجع قانونی ذیربط که از محل جذب گردشگران خارجی یا اعزام زائر به عربستان، عراق و سوریه تحصیل شده باشد با نرخ صفر مالیاتی مشمول مالیات می‌باشد.
ژ- مالیات با نرخ صفر موضوع این قانون صرفا شامل درآمد ابرازی به جز درآمدهای کتمان شده می‌باشد. این حکم در مورد کلیه احکام مالیاتی با نرخ صفر منظور در این قانون و سایر قوانین مجری است.
س- معادل هزینه های تحقیقاتی و پژوهشی اشخاص حقوقی خصوصی و تعاونی در واحدهای تولیدی و صنعتی دارای پروانه بهره‌برداری از وزارتخانه‌های ذیربط که در قالب قرارداد منعقده با دانشگاهها یا مراکز پژوهشی و آموزش عالی دارای مجوز قطعی از وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که در چارچوب نقشه جامع علمی کشور انجام می‌شود، مشروط بر اینکه گزارش پیشرفت سالانه آن به‌تصویب شورای پژوهشی دانشگاهها و یا مراکز تحقیقاتی مربوط برسد و ناخالص درآمد ابرازی حاصل از فعالیت‌های تولیدی و معدنی آنها کمتر از پنج میلیارد (5,000,000,000) ریال نباشد، حداکثر به میزان ده‌درصد (10%) مالیات ابرازی سال انجام هزینه مذکور بخشوده می‌شود. معادل مبلغ منظور شده به حساب مالیات اشخاص مذکور، به‌عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی پذیرفته نخواهد شد.
دستورالعمل اجرائی این بند با پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزرای امور اقتصادی و دارایی، صنعت، معدن و تجارت، علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌رسد.
تبصره 1- کلیه معافیت های مالیاتی و محاسبه با نرخ صفر مالیاتی مازاد بر قوانین موجود مذکور در این ماده از ابتدای سال 1395 اجراء می‌شود.
تبصره 2- آیین‌نامه اجرائی موضوع این ماده و بندهای آن حداکثر ظرف مدت شش ماه پس از ابلاغ قانون توسط وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی و صنعت، معدن و تجارت با همکاری سازمان امور مالیاتی کشور تهیه می‌شود و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
تبصره های ماده ۱۳۲ قانون مالیاتهای مستقیم
درآمد مشمول مالیات ابرازی ناشی از فعالیت‌های تولیدی و معدنی در واحدهای تولیدی یا معدنی در بخش‌های تعاونی و خصوصی که از اول سال ۱۳۸۱ به بعد از طرف وزارتخانه های ذیربط برای آنها پروانه بهره برداری صادر یا قرارداد استخراج و فروش منعقد می‌شود، از تاریخ شروع بهره‌برداری یا استخراج به میزان هشتاد درصد (۸۰%) و به مدت چهار سال و در مناطق کمتر توسعه یافته به میزان صد در صد (۱۰۰%) و به مدت ده سال از مالیات موضوع ماده (۱۰۵) این قانون معاف هستند.
تبصره 1
فهرست منابع کمتر توسعه یافته، برای بقیه مدت برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و همچنین در آغاز هر دوره برنامه توسط سازمان برنامه و مدیریت کشور و وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی و صنایع و معادن تهیه و به تصویب هیات وزیران می رسد.
تبصره 2
معافیت های موضوع این ماده شامل درآمدهای واحدهای تولیدی و معدنی مستقر در شعاع 120 کیلومتری تهران و 50 کیلومتری مرکز اصفهان و 30 کیلومتری مرکز استان ها و شهرهای دارای بیش از سیصد هزار نفر جمعیت بر اساس آخرین سرشماری به استثنای شهرک های صنعتی استقرار یافته در شعاع 30 کیلومتری مراکز استان ها و شهرهای مذکور نخواهد بود.
تبصره 3
به کلیه تاسیسات ایرانگردی و جهانگردی دارای پروانه بهره‌برداری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هر ساله ۵۰ درصد معافیت مالیاتی تعلق میگیرد.
تبصره 4
ضوابط مربوط به تعیین تاریخ شروع بهره‌برداری واحدهای معاف موضوع این ماده و همچنین تعیین محدوده موضوع تبصره (۲) این ماده توسط وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارائی و صنایع و معادن تعیین و اعلام می‌گردد.
معافیت مالیاتی در ایران شامل چه مواردی می‌شود؟
در ایران، معافیت مالیاتی به عنوان یکی از راه‌های حمایت دولت از بخش‌هایی از جامعه که نیاز به حمایت دارند، در قانون مالیاتهای مستقیم مورد توجه قرار گرفته است. در ادامه، به برخی از مواردی که می‌توانند شامل معافیت مالیاتی در ایران باشند، اشاره می‌شود:
- موسسات خیریه و انجمن‌های غیرانتفاعی: درآمدهای حاصل از فعالیت‌های خیریه و ارگان‌های غیرانتفاعی، می‌توانند شامل معافیت مالیاتی در ایران باشند. به عنوان مثال، درآمدهایی که از طریق مالیات بر درآمد (حقوق و دستمزد)، مالیات بر ارزش افزوده، مالیات بر درآمد از مالکیت برخی از دارایی‌ها (مانند اجاره ساختمان) و یا درآمدهای دیگری که تحت این قانون قرار دارند، حاصل میشوند، می‌توانند شامل معافیت مالیاتی باشند.
- مواردی که به عنوان درآمد غیر مشمول شناخته میشوند: در برخی موارد، درآمدهای حاصل از فعالیت‌هایی که به عنوان درآمد غیرمشمول شناخته میشوند، می‌توانند شامل معافیت مالیاتی در ایران باشند. به عنوان مثال، درآمدهای حاصل از فروش بعضی از دارایی‌ها (مانند ملک‌های مسکونی) در برخی موارد به عنوان درآمد غیر مشمول در نظر گرفته میشوند.
- اشخاص دارای درآمد کم: در برخی موارد، اشخاصی که دارای درآمد کمی هستند، می‌توانند شامل معافیت مالیاتی در ایران باشند.
معافیت مالیاتی چه کاربردی دارد؟
معافیت مالیاتی در واقع یکی از ابزارهایی است که دولت می‌تواند از آن برای حمایت از بخش‌هایی از جامعه که نیاز به حمایت دارند، استفاده کند. در این راستا، معافیت مالیاتی می‌تواند به عنوان یکی از راه‌های حمایت از بخش‌هایی مانند موسسات خیریه، انجمن‌های غیرانتفاعی و افراد با درآمد کم، مورد استفاده قرار گیرد.
در واقع، معافیت مالیاتی می‌تواند تاثیر مثبتی بر اقتصاد کشور داشته باشد. از یک سو، حمایت از بخش‌هایی که نیاز به حمایت دارند، باعث افزایش رونق اقتصادی و ایجاد شغل در این بخش‌ها می‌شود. از سوی دیگر، افرادی که شامل معافیت مالیاتی هستند، می‌توانند بیشتر درآمد داشته باشند و این می‌تواند به افزایش قدرت خرید و در نهایت افزایش رونق اقتصادی منجر شود.
به طور کلی، معافیت مالیاتی می‌تواند به عنوان یکی از ابزارهای حمایتی دولت، برای افزایش رونق اقتصادی و حمایت از بخش‌های مستضعف جامعه مورد استفاده قرار گیرد.
در این مقاله سعی کردیم تا به بررسی معافیت مالیاتی ماده 132 قانون مالیات های مستقیم بپردازیم. در صورت داشتن هرگونه ابهامی ، سوالات خود را در قسمت کامنت ها با ما به اشتراک بگذارید.
