نام منطقه: کلاردشت، مرزن آباد، روستای رودبارک
ارتفاع مبدأ صعود: 4850 متر
مسير صعود: حصار چال
تاریخ اجرا:چهارشنبه 28/06/97 تا جمعه 30/06/97
معرفی قله:
علمکوه درمنطقهای زیبا در شمال ایران قرار دارد که به لحاظ موقعیت جغرافیایی از آبوهوای مطلوب برخوردار است و حتی بسیاری از کوهنوردان آن را با رشتهکوههای آلپ در اروپا مقایسه میکنند. قله علمکوه با ارتفاع 4850 متر پس از دماوند، دومین قله مرتفع البرز مرکزی و ایران به شمار میرود. این قله در منطقهای از البرز به نام رشتهکوه تخت سلیمان قرار دارد و تنها نقطهای از ایران است که ازلحاظ زمینشناسی میتوان یخچالهای قدیمی را در آن مشاهده کرد. بیشتر شهرت این قله به خاطر دیوارهای است که در دامنه شمالی آن واقع است و دارای یکی از فنیترین و سختترین مسیرهای سنگنوردی و دیواره نوردی در ایران است.
علمکوه در ۲۰ کیلومتری جنوب غربی شهر کلاردشت و در استان مازندران قرارگرفته است. کلاردشت نزدیکترین شهر استان مازندران به این منطقه و پراچان و طالقان نزدیکترین شهرها در استان البرز به علمکوه هستند. از جبهه شمالی این کوه مشرفبه کلاردشت و در جبهه جنوبی نیز این کوه مشرفبه طالقان است.
گزارش صعود
چهارشنبه 28/06/97
ساعت 30/5 صبح از میدان آرژانتین با مینی باس و 16 نفر اعضای گروه که 3 لیدر و 13 هم نورد بودیم بهسوی جاده چالوس حرکت کرده و صبحانه را در رستوران هتل گچسر صرف کردیم. در ادامه به شهرستان کلاردشت و ازآنجا به قرارگاه رودبارک رفتیم، در قرارگاه رودبارک لباسها را تعویض نموده کوله یکروزه سبک را آماده و با ماشینهای پاترول در مسیر تنگ گلو و حصار چال حرکت کردیم، این مسیر کوهستانی را تا تنگ گلو با پاترول حدود 1:30 ساعت طی کردیم در تنگ گلو کولهها را از پاترول پیاده و همه وسایل بهاستثنای کولههای یکروزه را بار چهارپایان کردیم، صعود به علمکوه همیشه زیبا و به دلیل آبوهوای ناپایدار منطقه هیجانانگیز است؛ زیرا از زمانی که عزم این قله را میکنی تا آن هنگام که بر بلندایش بایستی، هر آن ممکن است که این بانوی زیبای البرز از دیدار تو امتناع کند و اگر بنوانی آن را فتح کنی یکی از لذت بخش ترین صعودها است. از قلههای مشهور این کوهستان میتوان به علمکوه، تخت سلیمان، خرسان ها، مرجی کش، سیاه سنگ، چالون، سیاه کمان، هفتخوان، پسند کوه، لشکرک، منار، ستاره، گردون کوه، شانه کوه، کالاهو، شاخکهای شرقی و غربی، لنکریو…. اشاره کرد که اکثر قلل فوقالذکر از طریق خط الراس به قله اصلی علمکوه متصل هستند. از یخچالها هم که در بین این قلل محصور هستند میتوان به یخچالهای علم چال، خرسان، مرجی کش، هفتخوان، اسپیلت، چالونو…. اشاره کرد. شایانذکر است که جنس سنگهای این کوه بیشتر از گرانیت میباشد و این موضوع باعث شده که در این کوه غار کمتر به وجود آید.
بعد از صرف ناهارموقع شروع کوهپیمایی است که به شکل تیمی و آرام تا کمپ زیبای حصار چال طی نمودیم، مسیر کوهنوردی حدود 1:30 ساعت بود، در کمپ حصار چال باد و طوفان ما را محاصره کرده بود که گاهی با تگرگ و برف همراه میشد بهسختی و با تلاش گروه چادرها را بر پا کردیم هوا بسیار سرد شده بود بطوریکه طبق برنامه قبلی قرار بر یک ساعت گشت در منطقه برای هم هوایی بود که کنسل شد. از دشت حصار چال قله علمکوه مشخص نیست، یکی از نمادهای دشت حصار چال قله مناره است که به جهت شکل خاصی که دارد جلوه زیبایی به دشت داده و بهراحتی قابلتشخیص است. اگر رو به قله مناره بایستیم مسیر پاکوب قله تقریباً سمت راست ما قرار میگیرد.. ارتفاع محل کمپ در حصار چال 3750 متر است،
پنجشنبه 29/06/97
ساعت 5 صبح بیدارباش بود و 5:30 صبحانه خوردیم و 6:15 راهی مسیر قله شدیم، هوای سرد همراه با باد و طوفان و هرازگاهی هم تگرگ و برف با ما بود حرکت مان به شکل تیمی و آرام با استراحتهای لازم در بین راه است . در مسیر 5 نفر از همراهان به علت سردی هوا و عدم تجربه صعود در این شرایط به کمپ بازگشتند و 11 نفر با گامهای یکنواخت بهسوی قله ادامه راه دادیم. دو استراحت کوتاه در مسیر داشتیم و نیم ساعتی هم به دلیل حال بد یکی از همنوردان مجبور به توقف شدیم. ساعت 11:30 بر فراز قله سرافراز علمکوه با ارتفاع 4850 متر ایستادیم. نمای رو قله بهقدری زیبا و شعفانگیز بود که گروه تمایل داشت ساعتی در آنجا بماند و از منظره لذت ببرد ولی به علت هوای نامتعادل و جای کم قله به سبب شکل خاص که جای نشستن طولانی وجود نداشت و الزاماً باید سریع به حصار چال برمیگشتیم گروه به سمت کمپ حرکت کرد.
بعد از صعود قله و استراحت چندقیقه ای در قله، در مسیر شن اسکی روانه حصار چال شدیم. در این مسیر یخچالها خودنمایی میکردند. معمولاً در مسیر برگشت گروه کمی پراکنده می شود و فاصله زمانی بین اولین نفر و آخرین نفری که به کمپ میرسد به وجود میآید ما جزو اولین نفراتی بودیم که به حصار چال بازگشتیم. ساعت حدود 14:15 دقیقه بود که به محل اسکان حصار چال رسیدیم و نوشیدن چای تازه و نسکافه لذت صعود را چند برابر کرد .
جمعه 30/06/97
با صرف صبحانهای متنوع روز سوم را آغاز کردیم ، سپس چادرها و کولهپشتیها را جمع کرده برای بارگیری بر چهار پایان آماده میکنیم، حالا با یک کولهپشتی سبکبار بهسوی ارتفاعات پایینتر حرکت میکنیم تا با عبور از تنگ گلو به محل استقرار ماشینهای پاترول برسیم، ادامه مسیر تا قرارگاه رودبارک بهصورت سواره بود ، در اینجا دست و صورتی به آبزده و تعویض لباس میکنیم، وسایل خود را برداشته و با ماشین مینی باس به سمت کلاردشت برای صرف ناهار حرکت کردیم. ساعت ۱۵ در یک رستوران در کلاردشت ناهار را صرف کردیم. حالا زمان بازگشت بهسوی تهران است البته با شورونشاط، حدود ساعت20:30 شب به تهران رسیدیم.