مالیات نزولی، مالیاتی است که به طور یکسان اعمال می شود و درصد بیشتری از درآمد را از افراد کم درآمد می گیرد. سیستم مالیات نزولی در تقابل با مالیات تصاعدی است که درصد بیشتری از مالیات را از افراد پردرآمد می گیرد. با مالیات نزولی، بار مالیاتی با افزایش درآمد کاهش می یابد و این یعنی افرادی که درآمد بیشتری دارند، مالیات کمتری پرداخت می کنند.
برخی از نمونه‌های مالیات نزولی شامل مالیات بر فروش، مالیات بر گاز و مالیات بر حقوق و دستمزد است.
- مالیات نزولی، نوعی مالیات است که بدون توجه به درآمد محاسبه می شود و در آن افراد کم درآمد و پردرآمد مبلغ یکسانی را پرداخت می کنند.
- این نوع مالیات بار بزرگتری بر دوش افراد کم درآمد نسبت به افراد پردرآمد قرار می دهد. در اصل هزینه ثابتی در این مالیات در نظر گرفته می شود که این هزینه ثابت، درصد بیشتری از حقوق افراد ضعیف را نسبت به حقوق افراد پردرآمد، شامل می شود.
- یک سیستم نزولی با یک سیستم صعودی متفاوت است که در آن افراد با درآمد بالاتر درصد بیشتری از مالیات بر درآمد را نسبت به افراد کم درآمد می پردازند.
- سیستم نزولی نیز با سیستم تناسبی که در آن هر فرد درصد یکسانی از درآمد خود را پرداخت می کند، متفاوت است.
- در ایالات متحده و برخی از کشورهای توسعه یافته دیگر، مالیات تصاعدی بر درآمد اعمال می‌شود، اما سایر مالیات‌ها به طور یکسان وضع می‌شوند، مانند مالیات بر فروش و هزینه‌های کاربر.
آشنایی با مالیات های نزولی
مالیات نزولی افراد با درآمد پایین را شدیدتر از افراد با درآمد بالا تحت تاثیر قرار می دهد زیرا صرف نظر از مالیات دهندگان به طور یکسان در همه موقعیت ها اعمال می شود. در حالی که ممکن است در برخی موارد عادلانه باشد که از همه با نرخ یکسان مالیات بگیرید، در موارد بسیاری نیز، ناعادلانه تلقی می شود. به این ترتیب، اکثر سیستم‌های مالیات بر درآمد از یک برنامه زمان‌بندی تصاعدی استفاده می‌کنند که بر افراد با درآمد بالا با نرخ درصدی بالاتر از افراد کم درآمد مالیات می‌گیرند، در حالی که سایر انواع مالیات‌ها به طور یکسان اعمال می‌شوند.
در ایران نیز مالیات بر درآمد به صورت تساعدی محاسبه می شود و درصد مالیاتی که افراد پرداخت می کنند با توجه به درآمد آنها متغیر است. البته این مقدار از 15 درصد برای افرادی که درآمد کمتر دارند شروع می شود و تا 25 درصد برای افرادی که درآمد بیشتری دارند، افزایش پیدا می کند. (مالیات بر ارزش افزوده چیست؟)
مالیات فروش
دولت ها مالیات بر فروش را به طور یکسان برای همه مصرف کنندگان بر اساس آنچه خریداری می کنند اعمال می کنند. حتی اگر مالیات ممکن است یکنواخت باشد (مانند مالیات بر فروش 7٪)، مصرف کنندگان کم درآمد بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند. (مالیات بر فروش)
به عنوان مثال، تصور کنید دو نفر هر هفته 100 هزار تومان لباس می خرند و هر کدام 7 هزار تومان مالیات برای خریدهای خرده فروشی خود می پردازند. اولین فرد 2 میلیون تومان در هفته درآمد دارد که نرخ مالیات بر فروش خرید او 0.35٪ از درآمد است. در مقابل، فرد دیگر 320 هزار تومان در هفته درآمد دارد که باعث می شود مالیات فروش لباس او 2.2٪ از درآمد باشد. در این حالت، اگرچه مالیات در هر دو مورد یکسان است، اما فردی که درآمد کمتری دارد، درصد بیشتری از درآمد را پرداخت می کند و مالیات را نزولی می کند.
مالیات غیر مستقیم
مالیات غیر مستقیم، مالیاتی است که بر کالاهای خاصی مانند تنباکو، الکل، بنزین و اقلام لوکس وضع می شود. این مالیات ها اغلب به قیمت کالا اضافه می شود و توسط مصرف کننده در محل فروش پرداخت می شود.
اگر مالیات غیر مستقیم برای همه بدون توجه به درآمد یکسان باشد، می توان آن را تنازلی در نظر گرفت. این امر به ویژه در مورد محصولات مصرف شده توسط افراد کم درآمد صادق است، زیرا افراد کم درآمد احتمالاً نسبت بیشتری از درآمد خود را برای کالاهای مشمول مالیات صرف می کنند تا افراد با درآمد بالا. به عنوان مثال، مالیات غیر مستقیم بر آبجو ارزان قیمت قهقرایی است، به ویژه با در نظر گرفتن اینکه چگونه تقاضای مصرف کننده ممکن است نقش داشته باشد.
مهم است که به خاطر داشته باشید که مالیات های غیر مستقیم نیز می توانند به صورت تصاعدی طراحی شوند. به عنوان مثال، اگر نرخ مالیات بر اقلام لوکس بالاتر از نرخ مالیات بر کالاهای ضروری مانند غذا یا پوشاک باشد، این مالیات بر افراد پردرآمدی که تمایل بیشتری به خرید اقلام لوکس دارند، تأثیر بیشتری خواهد داشت. در این مورد، مالیات تصاعدی است زیرا افراد کم درآمد احتمالا هرگز کالای لوکس را خریداری نمی کنند.
تعرفه ها
بسیاری از موارد مشابه در مورد مالیات های غیر مستقیم را می توان در مورد تعرفه ها گفت. اگر تعرفه ها به طور یکسان بر همه کالاهای وارداتی صرف نظر از قیمت آنها یا درآمد افرادی که آنها را خریداری می کنند اعمال شود، می توان آنها را مالیات قهقرایی در نظر گرفت. این موضوع به این دلیل است که افراد کم درآمد نسبت به خانواده های با درآمد بالاتر، نسبت بیشتری از درآمد خود را صرف کالاهای وارداتی می‌کنند. مانند قبل، این ممکن است به ترجیحات مصرف کننده بستگی داشته باشد و ممکن است برای تعرفه های اعمال شده بر روی کالاهای لوکس تر پیش رونده باشد.
هزینه های کاربر
هزینه های کاربر که توسط دولت اخذ می شود شکل دیگری از مالیات نزولی است. این هزینه ها شامل ورود به موزه ها و پارک های دولتی با بودجه دولتی، هزینه های گواهینامه رانندگی و کارت شناسایی و عوارض جاده ها و پل ها می شود.
به عنوان مثال، اگر دو خانواده به پارک ملی گرند کنیون سفر کنند و 30 دلار هزینه پذیرش بپردازند، خانواده ای که درآمد بالاتری دارد درصد کمتری از درآمد خود را برای دسترسی به پارک می پردازد، در حالی که خانواده با درآمد کمتر درصد بیشتری را پرداخت می کند. اگر چه هزینه یکسان است، اما بار مهم تری بر خانواده با درآمد کمتر ایجاد می کند و دوباره آن را به عنوان یک مالیات نزولی تبدیل می کند.
مالیات بر مستغلات
مالیات بر دارایی اساساً نزولی است زیرا، اگر دو فرد در حوزه مالیاتی یکسان در املاکی با ارزش های یکسان زندگی کنند، بدون در نظر گرفتن درآمدشان، همان مقدار مالیات بر دارایی را پرداخت می کنند. با این حال، آنها در عمل صرفاً نزولی نیستند زیرا مبتنی بر ارزش ملک هستند. به طور کلی، تصور می‌شود که افراد کم درآمد در خانه های ارزان تر زندگی می‌کنند، بنابراین تا حدی مالیات بر دارایی را به درآمد نشان می‌دهند.
مالیات های ثابت
عبارت «مالیات ثابت» که اغلب در بحث های مربوط به مالیات بر درآمد مطرح می‌شود، به سیستم مالیاتی اشاره دارد که در آن دولت بدون توجه به درآمد، از همه درآمدها با درصد یکسان مالیات می‌گیرد. تحت یک مالیات ثابت، هیچ کسر یا اعتبار خاصی وجود ندارد. در عوض، هر فرد درصد مشخصی را از کل درآمد می پردازد، که آن را به یک مالیات نزولی تبدیل می کند.
مالیات بر درآمد
مالیات بر حقوق ممکن است نزولی در نظر گرفته شود، زیرا معمولاً به عنوان یک نرخ مالیات ثابت بر دستمزد و حقوق تا سقف معینی وضع می شود. این بدان معناست که همه بدون در نظر گرفتن سطح درآمد خود، درصد یکسانی از درآمد خود را به عنوان مالیات بر حقوق پرداخت می کنند.
مالیات های “گناه”.
مالیات بر محصولاتی که برای جامعه مضر تلقی می شود، مالیات بر گناه نامیده می شود. اینها به قیمت کالاهایی مانند الکل و تنباکو اضافه می شوند تا مردم را از استفاده از آنها منصرف کنند. سرویس درآمد داخلی (IRS) این مالیات‌ها را نزولی می‌داند، زیرا بار دیگر، به جای همتایان پردرآمد خود، برای افراد کم درآمد، سنگین تر است.
مالیات های نزولی، پیش رونده و متناسب
مالیات های نزولی، تصاعدی و متناسب انواع مختلفی از سیستم های مالیاتی هستند که توسط دولت ها برای ایجاد درآمد استفاده می شود. هر نوع مالیات در نحوه محاسبه آنها و افرادی که بر آن تأثیر می گذارد (در درجه اول بسته به سطوح مختلف درآمد) تفاوت دارد.
سیستم مالیاتی رگرسیون سیستمی است که در آن با افزایش درآمد مالیات دهندگان، نرخ مالیات کاهش می یابد. از سوی دیگر، سیستم مالیاتی تصاعدی سیستمی است که در آن با افزایش درآمد مالیات دهندگان، نرخ مالیات افزایش می یابد. در سیستم مالیاتی تصاعدی، افرادی که درآمد بالاتری دارند، درصد بیشتری از درآمد خود را نسبت به افرادی که درآمد کمتری دارند، به عنوان مالیات پرداخت می کنند. نمونه هایی از مالیات های تصاعدی شامل مالیات بر درآمد و مالیات بر دارایی است.
استدلال علیه مالیات های تصاعدی این است که افراد نباید به دلیل داشتن درآمد بالاتر «جریمه» شوند و برای منافع عمومی که افراد کمتر ثروتمند ممکن است بیشتر از آن استفاده کنند، پرداخت کنند. این سیستم همچنین ممکن است از نوآوری و سرمایه داری جلوگیری کند زیرا انگیزه کمتری برای موفقیت وجود دارد. استدلال برای مالیات های تصاعدی این است که افراد با درآمد کمتر نباید نرخ های موثر بالاتری را صرفاً به این دلیل پرداخت کنند که درآمدی مشابه با دیگران ندارند.
این دو سیستم مالیاتی متضاد در وسط با یک سیستم مالیاتی متناسب با یکدیگر ملاقات می کنند. این مالیات، مالیاتی است که در آن هرکس به نسبت درآمد خود، صرف نظر از سطح درآمد، مبلغ یکسانی را پرداخت می کند. اگر چه افرادی با درآمد بالاتر مالیات متناسب بیشتری را بر حسب دلار پرداخت خواهند کرد، اما هر فرد درصد یکسانی از درآمد خود را پرداخت خواهد کرد. برخی ممکن است استدلال کنند که این یک وضعیت باخت و باخت است، مالیات های بالاتر از ثروتمندان جمع‌آوری نمی‌شود و مالیات‌های بالاتر از افراد کم درآمد که ممکن است از خدمات عمومی بیشتری استفاده کنند، جمع آوری می‌شود.
آیا آمریکا سیستم مالیاتی نزولی دارد؟
جنبه های خاصی از مالیات ها در ایالات متحده به سیستم مالیاتی نزولی مربوط می شود. مالیات بر فروش، مالیات بر دارایی و مالیات بر کالاهای منتخب اغلب در ایالات متحده نزولی است. با این حال، اشکال دیگری از مالیات وجود دارد.
چه مالیات هایی نزولی در نظر گرفته نمی شوند؟
مالیات بر درآمد و مالیات بر دارایی یکی از رایج ترین انواع مالیات های تصاعدی (غیر پس رونده) هستند. هر دو دارای نرخ های بالاتر و بدهی های مالیاتی بالاتری برای کسانی هستند که درآمد بالاتری دارند. به خاطر داشته باشید که راه های زیادی وجود دارد که افراد می توانند بدهی مالیاتی خود را کاهش دهند. بنابراین، اگرچه درآمد بالاتر ممکن است در گروه مالیاتی بالاتر باشد، آنها همچنین ممکن است راه هایی برای کاهش بدهی خود و پرداخت مالیات کمتر (هم از نظر دلار و هم از نظر درصد) در یک سیستم مترقی در مقایسه با افراد کم درآمد داشته باشند.
آیا مالیات ثابت مانند مالیات نزولی است؟
بله، مالیات ثابت، همان مالیات نزولی است زیرا نسبت مالیات های پرداختی به ازای هر فرد با افزایش درآمد فرد کاهش می یابد. توجه داشته باشید که مالیات متناسب دارای نرخ مالیات ثابت است، نه مقدار دلار مالیات ثابت. مالیات متناسب (با نرخ ثابت آن) مالیات نزولی نیست.
آیا مالیات های نزولی قانونی هستند؟
بله، ساختارهای مالیاتی که در آن افراد با درآمد بالاتر مالیات متناسب کمتری می پردازند، قانونی است. اغلب بحث های شدیدی در مورد مسئولیت ثروتمندان در مورد اینکه چقدر مالیات باید بپردازند وجود دارد. با این حال، موضوع مورد نظر است زیرا هیچ قانونی برای محدود کردن یا جلوگیری از یک سیستم مالیاتی نزولی برای انواع خاصی از مالیات وجود ندارد.
